De wekker staat om 08.30 uur maar voor die tijd is Jurgen al wakker en naar beneden gelopen om bij Starbucks koffie en thee te halen. We hebben ruim voldoende tijd om wakker te worden en de laatste spullen in te pakken want we hoeven pas om 11.00 uur uit te checken.
De auto inleveren is wat minder duidelijk. Op het contract staat 12.00 uur, maar de ophaaltijd was 12.45 uur. Dan zou je eigenlijk de auto om 12.44 nog in moeten kunnen leveren. Nou ja, wat maakt het ons eigenlijk ook uit.
Om 10.45 uur zijn we online uitgecheckt en is echt alles ingepakt. Zelfs de fohn paste toch nog. Ondanks dat Jurgen de koffieweger er letterlijk op breekt (leukoplast doet dan wonderen) zitten de koffers keurig op gewicht.
We gooien de sleutels in de key box en dan naar de auto. Het is wel 15 minuten rijden naar het vliegveld dus ook nu rijden we trouw de laatste benzinepomp voorbij. Draaien en toch maar even de auto volgooien. Het is daarom mooi op tijd, zo rond 11.15 uur, als we de auto inleveren en de bon van de vooraf afgesproken $1220 krijgen. Helemaal prima. De shuttlebus brengt ons in een minuut of 10 naar de terminal.
We zijn al ingecheckt, we moeten alleen de koffers nog afgeven. De labels kunnen we uit de automaat halen maar voor de daadwerkelijke drop-off moeten we even wachten tot de balies bemand zijn. Dat duurt maar een minuut of 5 en de vriendelijkste grond stewardess ever regelt de koffers. De mijne blijkt toch een kilo te zwaar, maar ze matst me. Misschien hoe dan ook tijd voor een nieuwe kofferweger 😆
Nu we alles kwijt zijn (alhoewel, we hopen het op Schiphol weer allemaal terug te zien) is het de hoogste tijd voor een ontbijt. Het worden 2 panini's. Omdat de mijne nog gemaakt moet worden en dit al gauw 3 minuten duurt krijgen we onze koffie gratis.
We kijken nog even in 2 winkeltjes (veel meer is er ook niet) maar behalve Pringles kopen we hier verder niets meer. Eigenlijk gaat de tijd best snel en tegen de tijd dat we de lange broeken aantrekken (vind blote benen in een vliegtuig echt zo onprettig!) kunnen we al gaan boarden. De vlucht zit niet helemaal vol en er wordt hier en daar nog met stoelen geschoven door de crew maar wij hebben geluk en de stoel naast me blijft vrij.
Daar stopt dan wel het goede nieuws (en het vliegtuig) want we hebben een tijdslot gekregen om het Canadese luchtruim te mogen betreden. Er is daar een personeelstekort waardoor er niet voldoende luchtverkeersleiders zijn en zodoende moeten we een half uurtje wachten. Elk nadeel heeft z'n voordeel dus ik ben helemaal bij met het dagboek.
Om 17.05 uur gaan we dan toch de lucht in en de vlucht verloopt eigenlijk heel voorspoedig. Omdat we verlaat zijn wordt er al snel water, doekjes en headphones uitgedeeld en niet heel lang daarna komen de pasta en chicken al voorbij. Prima met lekkere rauwkostsalade, broodje, stukje kaas en gelukkig niet zo'n mierzoet toetje als op de heenweg. Het feit dat de cola dit keer in de beker blijft is ook winst 😉
Niet lang na het eten krijgen we nog wat drinken met een koek (matig) en dan gaat het licht uit. We zitten premium economy dus we hebben meer ruimte, en die extra stoel maar toch valt het slapen niet mee. Met de ogen dicht luisteren naar muziek helt ook zeg maar. Ergens middenin de nacht wordt er nog een brownie uitgedeeld die zo 'chocolade achtig' is, dat je er bijna misselijk van wordt.
Ineens is het nog maar 2 uur vliegen en dan wordt het zo langzamerhand tijd voor het ontbijt. Wie dat heeft samengesteld moet op staande voet ontslagen worden. Gatver! 3 bijzonder kleffe pancakes in een mierzoete caramel roomsaus met cranberries, te harde fruitsalade met meloen en ananas en gelukkgi ook een chobani yoghurtje. Da's dan wel weer goed maar zo blijft er een vrij schamel ontbijt over.
Niet al te veel later landen we (weer) op een andere baan dan de Polderbaan dus na een kort taxi ritje staan we aan de gate. We moeten nog even een paar minuten wachten voor we aankoppelen, maar als dat gebeurt is, is het 11.48 uur. En dan gaat het snel. Binnen no time zijn we bij de paspoortcontrole. Ik zeg nog tegen Jurgen: getver, hier staat zo'n Efteling bordje dat we 30 minuten moeten wachten, maar terwijl we aan komen lopen vraagt een Schiphol meneer of we een EU-paspoort hebben en gaat recht voor ons het poortje 'aan' zodat we als eersten door de geautomatiseerde paspoortcontrole kunnen. Daar dus 0 hele minuten wachten. De koffers komen aan bij de eerste bagageband en die hebben we binnen een kwartier.
Bij het hotel heeft de receptioniste al een uitrij kaart voor ons klaar liggen, de auto staat 150 meter verder en dan is het alleen nog spullen inladen en naar huis!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten