Toch altijd jammer als we Moab weer moeten verlaten, zo ook vandaag. We waren hier nu voor de 7e keer maar nog lang niet uitgekeken.
Heel ver hoeven we vandaag niet, eind bestemming is Torrey en dat doen we nu eindelijk eens via de korte route, zodat we tijd hebben voor een tussenstop bij Little Wild Horse Canyon.
Rond 9 uur checken we uit maar omdat we nog wat boodschappen halen, tanken en voor ons ontbijt-to-go naar de Mac gaan is het een uurtje later als we wegrijden.
Moab - Torrey is maar 2,5 uur rijden en de stop is gepland op 2 uur rijden bij LWHC. Dit is een zogenaamde slotcanyon, alhoewel er hier ook een achteruitgang is. Een slotcanyon betekent altijd het weer checken maar zover we kunnen kijken is de lucht strakblauw, en je kunt hier ver kijken, dus we gaan!
Wat een superleuke wandeling is dit. De canyon is op sommige plaatsen zo smal dat er niet eens 2 voeten naast elkaar passen. Je moet soms echt over stenen (rotsblokken) heen klimmen en dat terwijl je door een prachtige slotcanyon loopt waarbij steds andere vormen en patronen in de muren zijn ingesleten. Echt prachtig en erg leuk! Ook best warm want het eerste gedeelte loop je door een vrij brede wash in de zon naar de ingang van de canyon. Wij lopen niet de route via Bell Canyon maar lopen terug. Op een van de smalste delen passeren we een gezin. Niet zomaar, de jongens klimmen omhoog de canyon in zodat wij onder ze door kunnen lopen. Daar hebben ze de grootste lol in.
Als we weer in de auto zitten en op weg gaan voor het laatste stuk naar Torrey kunnen we natuurlijk niet anders dan onszelf belonen met een heerlijke milkshake in Hanksville.
Blondies bestaat al even niet meer maar bij het 'restaurant' naast de benzinepomp maken ze minstens zo lekkere milkshakes, ook in bijzondere smaken als pindakaas/banaan en Reeses (😖). Wij houden het bij koffie (ook smerig als milkshake) en framboos.
Rond 16.30 uur zijn we bij het hotel. We hadden al een mailtje gekregen dat ze aan het remodellen zijn maar dat we daar geen last van zouden hebben. En eerlijk is eerlijk: dat klopt! De kamers zijn heel mooi opgeknapt en nu modern ingericht met veel meer plek. Laminaat op de vloeren (snap überhaupt nooit waarom je vloerbedekking in een hotelkamer zou willen neerleggen), een soort houten bank waar je al je zooi op kunt leggen en een mega groot bed. We doen lekker even niks en als het tijd wordt voor het avondeten besluiten we naar het dorp te rijden; daar zou een foodtruck moeten staan. Nou deze week hebben ze denk ik vakantie. Of foodtrucks en wij zijn gewoon geen gelukkige combinatie.
Hoe dan ook: geen foodtruck te bekennen dus we rijden terug naar het hotel en eten daar, net zo makkelijk. Jurgen neemt een steak en ik een hamburger. Lekker hoor. We wagen ons zelfs aan een toetje maar eigenlijk gaat dat net niet.
We zitten nog een tijd op onze stoeltjes buiten, het weer is hier heerlijk.
Hotel: Broken Spurr Inn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten